Lekker chillen in Port St. Johns!

Hier even weer een verhaaltje van de laatste week. Het is aftellen geblazen hier in Zuid-Afrika...nog 1 maandje te gaan, waarvan alleen nog maar een toetsje en een presentatie, en voor de rest: VAKANTIE! =D

Maandag de 21e was het tijd om weer even een paar uutjes met school bezig te gaan. ’s Avonds hebben wij maar weer eens voetbal gekeken. De volgende dag hebben wij een paar lesjes op school gehad, waarna we de laatste wedstrijd van Zuid-Afrika in de poule op school hebben gekeken.

Op woensdag was het gigantisch lekker weer! ’s Ochtends werd het weer tijd om even de zee in te duiken. We hebben 2,5 uur in het water gelegen; het surfen ging dus echt weer prima! Ik had het idee om met school bezig te gaan die middag, maar we hebben lekker op dekens buiten in de zon liggen branden. Om vier uur was het tijd om weer voetbal te kijken op school. De planning was om de avondwedstrijden ook nog te kijken, maar rond het eten voelde ik me echt ziek aan het worden. Dus ik besloot maar om alvast naar huis te gaan, waar ik om zeven uur al in bed ben gekropen.

Na een halve, zeer slechte nacht, ben ik op de bank belandt, waar ik de rest van de dag niet meer vanaf ben gekomen :S...

Maar vrijdag was het gelukkig allemaal stukken beter! Het was ook ideaal dat het beter ging, want die dag zijn Arwen en ik vertrokken voor ons lang weekendje weg naar Port St. Johns. Dit is een plaatsje wat vlakbij het super mooie Coffee Bay ligt (waar ik in week 4 al ben geweest). Maar de reis naar Port St. Johns was ook weer grappig te noemen. Mark werd voor de verandering weer eens aangehouden; 23km/u te hard. Eigenlijk 40 euro aftikken, het werd deze keer zes :P. Maar het bleef tijdens deze reis niet bij één keer; een doorgetrokken streep werd ook opgemerkt; 150 euro. Maar omdat ik uit Nederland kwam, én omdat ik de local community van één van de agenten (= Port St. Johns) ‘financieel ging ondersteunen’ mocht ik weer doorrijden. Vind ik toch netjes gedaan; van 190 euro boetes maar 6 betalen.
Aan het eind van de middag kwamen we eindelijk aan in Port St. Johns! Dit plaatsje is gewoon nét zo mooi, of misschien nog wel mooier dan Coffee Bay! We moesten hier opzoek naar onze lodge, dus wij maar een stukje rondjakkeren hier in het dorp. Op een gegeven moment zagen wij het bordje, en zijn we (dachten wij) de oprit opgereden. Maar het bleek een hele andere lodge te zijn. Maar wij hadden niks door, en mooi een rondleiding gekregen over het complex. Aan het eind kwamen we er toch achter dat we verkeerd zaten. Wij eerst maar de goede oprit genomen, maar we zagen de buitenkant al; en toen zijn we maar gelijk weer omgedraaid. We gingen maar weer de ‘verkeerde’ oprit op, om daar onze spullen te droppen. Hier hebben wij een grandioos uitzicht over de zee, en de bergen van Port St. Johns!
Die avond maar even pizza opgehaald bij een pizzeria, waarna we bij ‘de buren’ rond het kampvuurtje wat hebben gedronken. Daar met de eigenaar van de pizzeria een beetje zitten zeuren. Hij had vele bedrijfjes hier in Zuid-Afrika. Aan het eind kreeg ik zelfs een aanbieding om samen met hem aan zijn hike-bedrijf in Port St. Johns te werken na mijn studie. Maar helaas, ik hoef eigenlijk tóch niet na mijn stage weer naar Zuid-Afrika.

Zaterdag de 25e zou het, in tegenstelling tot de rest van de afgelopen week, niet meer mooi weer zijn. Maar het zonnetje maakte ons om 7 uur weer wakker, dus niets was minder waar! Wij hebben lekker ontbeten in de zon, met een geweldig uitzicht. Na het ontbijt zijn we via het strand de bergen ingegaan, waar we richting de ‘blowhole’ konden lopen. Dit was een gat, wat elke keer tientallen meters hoog water spoot, als er een golf van onderen inkwam. Maar om daar te komen moesten wij met behulp van stalen kabels, en ladders, de berg afdalen. Maar het was echt super mooi om daar beneden te zin, want we zagen niet alleen de blowhole, maar ook groepen dolfijnen waren aan het springen door de golven. Iets verderop in de zee was de grote bekende Zuid-Afrikaanse sardine-run (reis van viskes) bezig, dus daar waren allemaal vogels te spotten die de zee in doken, maar ook genoeg walvissen!
Later die middag zijn we nog naar 3rd Beach geweest. Dit was een strandje in een nationaal park. Maar aangezien het hier aardig waaide zijn we hier niet lang gebleven, maar zijn we richting de landingsbaan van Port St. Johns geweest. Hier liepen heel veel koeien, dus het was eens tijd voor ‘pay-back-time’! Wij hebben met ons autootje die koeien dus eens flink laten rennen over de landingsbaan. Maar naast ons speelkwartiertje was deze plek ook heel erg interessant om te zien, want hier is de film ‘Wit Licht’ opgenomen. Hier hebben we net op twee minuten na de zons ondergang gezien, maar we hadden nog wel mooi gekleurde luchten, en een super mooi uitzicht. Éénmaal thuis bij de lodge vertelden we Kath (de eigenaresse) dat we daar waren geweest. Had zij nog even een leuk weetje voor ons; haar kind van nu 2,5 is, heeft in die film gefigureerd als baby. Ik heb de film zelf nog niet gezien, maar ik wil hem nu zeker weten nog wel een keertje kijken! Die avond waren Arwen en ik een oud stel; we lagen om 9 uur al in bed.

Zondag hebben we lekker uitgeslapen, want het zou zeker weten die dag regenen; en dat deed het ook die ochtend. Rond 12 uur werd het droog, en kwamen wij dus uit ons bedje gerold. Nog even wat gegeten, en verhuist naar de buren van de lodge, omdat deze lodge nu vol zat (en het was weer een andere dan de slecht uitziende :P). Na enige moeite hebben wij toch maar de auto gepakt om iets te gaan doen, en zijn we even een stukje gaan rijden. We zijn via een zand/modderweggetje ergens naar boven gereden, waar traditionele Xhosa huisjes stonden. Hier hebben wij even lekker gezeten, en over zee uitgekeken, waar verscheidene walvissen aan het vreten waren.
Later die middag hebben wij nog de wedstrijd Duitsland-Engeland gekeken in de lodge waana we hebben gegeten bij een restaurantje aan de rivier. Mark had die avond last van z’n buikje, dus ging maar op bed liggen. Arwen ging even vergezellen, en zo sliep het oudelijk echtpaar alweer om 9 uur :S.

Maandag de 28e zouden wij er een iets actievere dag van maken. We werden weer vroeg wakker van de gele ploert, dus we zijn toen ook maar gelijk uit ons bed gestapt. Wij hadden onze wetsuits nog meegenomen, dus we konden even lekker surfen. We hebben bij de lodge van vorige nachten een bordje mee kunnen krijgen, dus dat was ideaal. Het was heerlijk om de ochtend te beginnen in het zonnetje, in de zee. Maar ook nu was het niet zomaar surfen; op ongeveer 100 meter van ons waren nu de grote jongens zich aan het voeren met sardientjes. Het is echter wel gevaarlijk; deze ‘sardine-run’ trekt ook de witte haai aan. En gelukkig zijn er in de laatse drie jaar maar vijf mensen omgekomen in Port St. Johns aan haaienbeten. Maar wij hebben alles weer overleeft, en het was weer de moeite waard!
Na een lunch bij de lodge zijn we nog even via een klein paadje weer richting het national park gelopen. Hier konden wij een mooi stukje langs de zee lopen. Hier hebben wij ook weer heel wat dolfijnen gespot die in de golven aan het jumpen waren.
Daarna hebben we de auto gepakt, om lekker in de zon bij de landingsbaan te gaan zitten. Boven op de landingsbaan nog eerst weer al onze noodstoppen van afgelopen weken afgereageerd op de koeien =D, waarna we konden genieten van het uitzicht.
Rond half vier was het tijd om naar het grote scherm in Port St. Johns te gaan, want Nederland moest tegen Slowakijke in de 8ste finale. Wij waren echter één van de tien gasten die daar waren, dus het was niet echt druk te noemen. De tweede helft werd het wel aardig koud, dus hebben we maar gewoon de auto op het terrein gepleurt, en de wedstrijd vanuit de auto verder gekeken.
Na de wedstrijd werd het tijd om de auto te starten, en in het donker onze weg te beginnen richting ons huiske in Portje Alfredos! Hier zijn we rond middernacht aangekomen, waarna het bedje weer opgezocht kon worden.

Dit was het eerst weer voor nu...
Später!